กระดาษ

 จุดเริ่มต้นของกระดาษ ถูกค้นพบในประเทศอียิปต์ เชื่อว่าชาวอียิปต์โบราณได้มีการผลิตกระดาษขึ้นจากพืชกกที่ชื่อว่า ต้นปาปิรัส (Papyrus) ซึ่งเป็นรากศัพท์ของคำว่า paper ของภาษาอังกฤษ มีการใช้กระดาษปาปิรัสในการจารึกบทสวดและคำสาบาน ที่ถูกบรรจุไว้ในพีระมิดอียิปต์ มาตั้งแต่ราว 3,000 ปีก่อนคริสตกาล ลักษณะกระดาษปาปิรัสของชาวอียิปต์ ผลิตกระดาษโดยนำเนื้อเยื่อมาติดซ้อนๆ กัน

ซึ่งกระดาษของจีน เกิดขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าจักรพรรดิโฮตี ในปีค.ศ. 105 โดยชาวจีนผู้มีนามว่า ไซลุง ผู้สามารถผลิตกระดาษจากการใช้เปลือกไม้และเศษแหอวนเก่าๆ ที่นำมาต้มจนได้เยื่อกระดาษ แล้วนำไปเกลี่ยบนตะแกรงและปล่อยให้แห้ง ซึ่งภายหลังจากการสู้รบระหว่างกองทัพจีนกับมุสลิมในสงครามทัลลัส เมื่อปี ค.ศ. 751 จึงมีการเปิดเผยวิธีการทำกระดาษแบบจีนให้แก่ชาวมุสลิม

แต่สิ่งที่แตกต่างกันระหว่างกระดาษของชาวมุสลิมและชาวจีน คือ ชาวมุสลิมได้ปรับปรุงวิธีการทำกระดาษ โดยใช้ผ้าลินินแทนเปลือกไม้ของต้นหม่อน โดยผ้าลินินนั้นถูกนำไปหมักในน้ำ ซึ่งมันจะไม่เน่าเปื่อย และจะนำเศษผ้าที่ต้มเสร็จแล้ว อันปราศจากกากที่เป็นด่างและสิ่งสกปรกมาตอกด้วยค้อนเพื่อทำให้กลายเป็นเยื่อกระดาษขึ้น

สำหรับประเทศไทยนั้น คำว่ากระดาษที่เราใช้เรียกกันอยู่ทุกวันนี้ไม่ใช่คำไทย แต่เป็นคำที่แปลงมาจากภาษาโปรตุเกส “Cartas” ทำให้เข้าใจว่าโปรตุเกสเป็นผู้นำกระดาษแบบฝรั่งเข้ามาตั้งแต่ก่อนสมัยอยุธยา คำว่ากระดาษ จึงถูกใช้ติดปากมาจนถึงปัจจุบัน